Tag: insecten

Ze worden doodgeslagen, vergiftigd, verbrand, verafschuwd. Men is er banger voor en sadistischer tegen dan welke vorm van gruwelijkheid er ooit tegen een andere mens is gedaan. Tegelijk zijn we er afhankelijk van en zou onze grote wereld zonder hen niet leefbaar zijn. Wat is dat toch met de mens, het constante vernielen en doden van hetgeen ons voortbrengt en in stand houdt?

Dat is in essentie de hoofdreden waarom ik mezelf heb ondergedompeld in de wereld die we amper kennen, die kleine wereld in onze grote wereld, terwijl het eigenlijk andersom is: het is hun grote wereld die onze kleine wereld mogelijk maakt. Bijna een paradoxaal idee en reden genoeg om te exploreren. Niet voor wetenschap of kennis, maar puur verwondering is de drijfveer hierachter.

Zien dat licht zich op zo’n microscopische schaal nog steeds zo mooi kan zijn, ontroerd me met momenten. Wanneer je ontdekt hoe gelaagd de oogsegmenten van een vlieg zijn en daarna probeeert schilderen, heeft me al menig uur van obsessief kijken en zoeken opgeleverd. Tot de penselen er een idee van gaven, een verbeelding die, in vergelijking met de realiteit, uiterst grof en ruw zijn. Niets is zo verfijnd als de detaillering van Moeder Natuur.

Gaandeweg die ontdekkingsreis vol verwonderingen en soms verzuchtingen, moest ik mijn meerdere erkennen in haar. Maar ze geeft me dagelijks die verwondering en de motivatie die te vertalen naar een beeld. Eerst met acrylverven, maar steeds meer met olieverf. Naast de veelzijdigheid van laatstgenoemde, spelen ook kleurkracht, verfijning, uitdaging en bovenal een steeds sterker wordende liefde mee. Een hernieuwde liefde voor schilderen, puur omdat ik me uitgedaagd voel door kleine wezens die de mensheid verafschuwt, vergiftigd en anderzijds probeert uit te roeien. Ze zijn mijn vrienden geworden, die ogenschijnlijk buitenaardse wezens, die hun biotoop beschikbaar stellen voor ons.