abstract
Deze vorm of stijl van schilderen is voor een aanzienlijke tijd zeer belangrijk geweest voor mijn schilderwerken. Het was simpelweg m’n school en leraar: compositie, materiaal, kleurtheorie, techniek en leren exposeren zijn stuk voor stuk geleerd tijdens die (lange) periode. Een bevriend kunsthistoricus noemde het abstract starten en later overstappen op realisme een ongewoon pad. Het is inderdaad zo dat veel abstracte schilders met realisme zijn begonnen en later of toch langzaam maar zeker zijn overgestapt naar niet-figuratieve stijlen en vormgeving.
Naast de leerschool die de stijl was voor me, was het niet geheel een bewuste keuze, want in mijn jaren als graffitischilder en -schrijver was het niets anders dan abstractie. Letters zijn abstracte vormen waaraan een betekenis wordt gegeven, maar ook de vormen en kleuren die erin werden geschilderd waren abstracties. Ook het grafische van de letters en de tekeningen waren zeker wel een soort van abstractie en hadden/hebben dus een sterke invloed op mijn schilderwerk. Nu zelfs nog in het realisme durf ik wel eens terug te grijpen naar technieken en stijlen die ontwikkeld en geleerd waren tijdens de graffiti-periode in het leven.
Even afdwalen: graffiti ligt aan de basis van de meeste dingen die ik schilder en maak, het is immers deel van het grootste deel van mijn leven geweest en dus heeft dat nog steeds invloed. Dat ik actief met spuitbussen gebruiken ben gestopt, heeft geen artistieke maar een medische oorzaak.
Er zal, net als bij graffiti, een hang naar abstractie blijven. Immers, is een realisme niet gewoon een verzameling abstracte vormen geordend in een herkenbare of bekende vorm?
2007
